ervaringen van cursisten

Paniekkabouter

In april 2014 kwam ik voor de eerste keer Eric de Haas tegen bij een training die hij gaf aan de motards van de Alpe d’Huzes. Tijdens deze training gaf hij gelijk aan waar bij mij nog verbeterpunten zaten. Aangezien de training van de Alpe d’Huzes daar niet geschikt voor was ben ik in september 2015 met twee motorvrienden met Eric de Haas naar het Taunusgebergte gegaan voor een bergtraining.

Voor dag en dauw verzamelen nabij de Duitse grens om kennis te maken met de rest van de groep. Na een korte uitleg over rijden over de snelweg gezamenlijk met een andere motorrijder gingen we op pad. Goed kijken en anticiperen werd nogmaals benadrukt en als je er dan over na gaat denken blijft het toch weer hangen.

 

lees verder

Dag 1

Op vrijdag 24 mei 2013 stapte ik net voor negen uur op de motor en maakte ik meteen de eerste menselijke fout. Alhoewel ik de route goed had ingevoerd, de dame in de Zumo mij de correcte aanwijzingen gaf, reed ik de vertrouwde route richting ….. werk. Hoezo ik ben ook maar een mens? Gelukkig was ik het dorp nog niet uit, kon ik snel keren en toen richting snelweg. Zonder verder oponthoud arriveerde ik omstreeks 10.30 uur bij de ontmoetingsplaats Siegburg-West, net onder Keulen.
Daar ontmoette ik de medecursisten die samen met Eric gearriveerd waren. Na een kopje koffie en het bekende voorstelrondje kreeg ik nog snel instructie van Eric over het rijden in de groep; dicht bij elkaar en als groep blijven verplaatsen. Dus goed anticiperen en niet naar je voorganger staren.
Al snel arriveerden we bij het hotel Taunusblick in Hömberg. Daar ontmoetten we nog een medecursist die al eerder zelfstandig was aangereisd. Nadat we de spullen op de hotelkamers hadden achtergelaten konden we aan de lunch.

Eric fotograafInstructie1instructie2

Na de lunch kregen we uitgebreide instructie over de motor, je houding, het rijden in de groep, rijden in bergachtig terrein, de juiste kijktechniek en ga zo maar door. De kracht van de instructie zit in de herhaling en Eric bezit die kracht. ……. feel the force…….

Hierna was het tijd voor de kennismakingsrit met een lengte van zo’n 70 km.

Lees verder op de pagina van Wiel Hansen

Motorpech

In april 2014 kwam ik voor de eerste keer Eric de Haas tegen bij een training die hij gaf aan de motards van de Alpe d’Huzes. Tijdens deze training gaf hij gelijk aan waar bij mij nog verbeterpunten zaten. Aangezien de training van de Alpe d’Huzes daar niet geschikt voor was ben ik in september 2015 met twee motorvrienden met Eric de Haas naar het Taunusgebergte gegaan voor een bergtraining.

Voor dag en dauw verzamelen nabij de Duitse grens om kennis te maken met de rest van de groep. Na een korte uitleg over rijden over de snelweg gezamenlijk met een andere motorrijder gingen we op pad. Goed kijken en anticiperen werd nogmaals benadrukt en als je er dan over na gaat denken blijft het toch weer hangen.

 

lees verder

Aangekomen in Duitsland inchecken bij hotel Taunusblick. Prima kamers en een overheerlijke lunch zodat we de middag nog wat bochten konden gaan rijden.

Na een korte theoretische uitleg over bochtentechniek en motorrijden in de bergen gingen we de weg nabij het hotel een aantal keren op en neer rijden. Eric de Haas en de medetrainers namen tijdens deze ritten foto’s en filmden je zodat je achteraf goed kon nakijken waar je je rijstijl kon verbeteren.

Na een ludieke wedstrijd langzaam rijden terug naar het hotel voor een uitgebreide en overvloedige maaltijd. Met een heerlijk Duits drankje kwamen de stoere motorverhalen al snel tevoorschijn. Tevens waren de filmpjes en foto’s van de eerste dag te zien en werden er tips aan je meegegeven voor de volgende dagen.

De volgende twee dagen hebben we mooie routes gereden waarbij telkens 1 motorrijder voorop reed met de instructeur erachter. Via een communicatieset kreeg je instructies en tips over kijktechniek, bochten aansnijden en alle zaken die het motorrijden aangenamer maken.

’s Ochtends bij de tweede dag had iedereen een tweetal aandachtspunten op zijn cockpit geplakt gekregen om die dag aan te werken.

Helaas had ik ’s ochtends een lek koppelingshuis waardoor ik niet meer kon ontkoppelen. Zolang we bleven rijden was het te doen en ook wel weer leerzaam om met tussengas te werken en zo te schakelen. Met een noodoplossing toch de koppeling weer werkzaam gekregen en heerlijk gereden. Aan het eind van de tweede dag voelde ikzelf al een wereld van verschil in de manier van rijden en hoe ontspannen en vlot je kan motorrijden.

De terugreis moesten mijn motormaatje en ik gezamenlijk los van de groep afleggen vanwege een kapotte dynamo bij zijn motor.

Ondanks de technische mankementen heb ik, ook na ruim 20 jaar motorervaring, veel bijgeleerd waar ik nog steeds bij elke motorrit profijt van heb.

Dus kortom een training via Motortrainingen.com is zeker de moeite en investering waard om in een gezellige en gemoedelijke sfeer je motorrijkunsten op een hoger niveau te brengen.

Top training

Top training voor beginner tot gevorderde met veel persoonlijke aandacht in praktische vorm en schriftelijke toelichting. Ook s’avonds aan het einde van een trainingdag kregen we toelichting dmv gemaakte beelden via beamer. De volgende ochtend werden jou belangrijke aandachtspunten waar je aan moet werken dmv een sticker op je teller geplakt. Echt perfect. Persoonlijk en vooral leerzaam!

lees verder

Ik ben er ontspannender door gaan rijden waardoor ik meer tijd heb om te genieten van de motor en de omgeving waarin ik rijd. Het zijn de kleine fijne kneepjes van het vak wat ik nu dagelijks in de praktijk breng. Dus ondanks mijn dertig jaar ervaring nog veel geleerd en meerdere malen mee gegaan om nog meer te leren. Eric weet jou te triggeren in de dingen die je doet!

Kortom top training in goede sfeer en harmonie met digitale foto’s als herinnering aan een mooi training weekend weer mee naar huis top!

Gemütlich 

Ondanks dat ik ongeveer 15.000 km per jaar op de motor zit voor mijn werk reed ik eigenlijk bijzonder weinig prive kilometers en al helemaal geen  bochtige wegen in de heuvels of bergen.

In 2010 besloot ik daarom maar eens  wat meer ervaring op te doen met het rijden in de “bergen” een beslissing waar ik nog geen dag spijt van heb gehad. Sindsdien rij ik regelmatig een aantal dagen Sauerland, Taunus, Eifel, Thuringen.

In september 2010 heb ik Eric leren kennen, hij was instructeur bij een cursus bergtraining en wist mijn rijden naar een hoger plan te brengen.

lees verder

Kijken, lijnen rijden, bochten inschatten en rijden zijn zaken die hij op een duidelijke en prettige manier op je overbrengt. Eric rijdt achter je en praat je de bocht door en laat je je grenzen verleggen.

Dit jaar ga ik voor de 5e keer met Eric mee op training; ik heb er zin in en ben nog lang niet uit geleerd.

EtenNaast de training zijn de hotels met hun eten van degelijk Duitse kwaliteit de gezelligheid is sehr  gemuttlich.

Ton Bouchier

Buiten, buiten buiten..

Vrijdag 1 september was het dan zo ver. De start van een motorweekend in de Eiffel onder deskundige leiding van Bert, Eric en Lisette (facilitair manager). Hoe deskundig zij waren wist ik niet bij aanvang. Ik had nooit eerder deelgenomen aan een motortraining en wist ook niet zo goed wat ik kon verwachten. In de vroege ochtend kwam ik aan op de afgesproken locatie op de A12 nabij de Duitse grens. Nadat ik kennis had gemaakt met leden van een verkeerde groep, er bleek nog een groep van een ander trainingscenter te zijn, dan toch handen geschud met de deelnemers. 

Toen de hele groep compleet was, werden duidelijke instructies gegeven over het rijden in duo’s. Ik had geen ervaring met “samen rijden”, dus opletten geblazen. Na een korte stop voor koffie in Duitsland dan eindelijk de snelweg af.

lees verder

Na enkele kilometers volgde een korte stop. Een lesje “kijken naar een bocht”. Eigenlijk een simpele vraag maar met een verrassend antwoord. De vraag luidde: Kijk eens naar een bocht en wat kan je vertellen over de bocht? Als snel kwamen de antwoorden: de bomenrij geeft aan dat de bocht scherp is, de snelheid van tegemoetkomende auto’s, de reflectorpaaltjes, de bebording, de belijning, het landschap achter de bomen. Allemaal facetten waar je normaal zonder na te denken langsheen rijdt. Zeker zonder navigatiesysteem is het lastig de scherpte van een bocht juist in te schatten. Goed inschatten is natuurlijk van (levens)belang. Een mooie tocht volgde, inclusief bootreisje over de Rijn en schitterende weggetjes. Wat een route, wat een omgeving!

 Het hotel was prima verzorgd en Duits ingericht: functioneel en degelijk. Het diner was prima geregeld! Na het eten wat theorie over zichtbaarheid en opvallen in het verkeer. Vooral het “regie nemen” als motorrijder en daarmee je eigen veiligheid vergroten was een interessant thema. Eric blijkt een buitengewoon kundige trainer, geeft zinvolle informatie en tips die simpel lijken, maar zo nuttig zijn om veilig te rijden. Ik vond het “eye-openers”. Uiteraard daarna tijd voor Duits bier, verdere kennismakingen en een nachtrust.

 De groep ging de volgende ochtend in tweeën, waarbij de ervaren rijders, en de “rustigere” rijders werden gescheiden. Elk met eigen instructeur op pad. Denk niet: rustige rijders gaan lekker een rondje tuffen. Een gedegen tempo, tussentijdse instructies en wisselend een deelnemer voorop met oortje waarbij tips, instructies, oefeningen en soms een grapje de revue passeren. Tussentijdse instructie waarbij vooral bochten- en kijktechniek aan de orde kwamen was een welkome afwisseling tussen het vele rijden door. Hoe langer de training duurt, des te meer je merkt: ik heb nog heel veel te leren. Bert, waarbij ik in de groep zat, is een actief betrokken instructeur, geeft ontzettend veel handige tips en legt duidelijk en vlot uit wat de bedoeling is en waar je valkuilen zitten. Hij doet dit met passie en humor. De enorme regen in de loop van de middag was heftig. Zeker als relatief beginnend bestuurder. Het wegdek is zeker niet vlak en zit vol met scheuren, putten en lasnaden. De riviertjes over het asfalt vol met zand en steentjes maakte het dat mijn vizier al snel besloeg. De gouden tip bleek: vergeet het asfalt, dat ligt er al en veranderd niet. Blijf ver kijken en ga niet te pas en te onpas in de remmen hangen. De impact van regen en water onder de banden is lang niet zo goed als je zou verwachten. Vertrouw op je banden! Al ging het niet zo vlot als de rest van de groep: niemand blijft achter en er wordt gewacht bij kruispunten. Als 1 groep terug bij het hotel.

 Ook in de avond weer instructie en hebben we gekeken naar de foto’s en filmpjes die Lisette onderweg van beide groepen heeft gemaakt. Gaaf om jezelf te zien rijden, zeker vanuit de lucht met de drone. De bochtlijnen die je zelf hebt bedacht zijn op die manier erg goed zichtbaar. Juist door jezelf te zien rijden door een hairpin maakte ik eigenlijk maar 1 conclusie: dat had veel harder, scherper en beter gekund door het kiezen van de juiste lijn en dieper inkantelen. Oefenen dus!

 Ook de zondag was weer geweldig. Nieuwe instructies, nieuwe route en geweldig weer. Een facultatieve tochtje op de maandag binnendoor voor de liefhebbers (vrijwel iedereen) luidde het einde in. Een hoofd vol nieuwe kennis, een bak ervaring, en vele nieuwe contacten is hetgeen je weer mee terugbrengt naar huis. En dan, wanneer je de afrit van de snelweg instuurt, hoor je opeens een stemmetje in je hoofd tegen je zeggen: buiten, buiten, buiten, buiten, zoek naar de Apex waar de weg zich weer voor je opent en…. Gas erop!

 Eric, Bert en Lisette, bedankt voor het geweldige avontuur!

Bergen, Bochten en een bankstel

Hebben we allemaal (in ieder geval velen van ons) niet eens meegemaakt dat we verkeerd uit een bocht kwamen? Dat de vangrail wel erg dichtbij kwam? Dat de haarspeldbocht met een verkeerde versnelling maar moeilijk te nemen was? Of dat de “paniekkabouter” om de hoek kwam kijken???

Ik heb alle bovenstaande fenomenen meegemaakt in de jaren dat ik motor rij. Je kijkt dan eens goed “in de spiegel” en komt er achter dat op sommige momenten de motor jou de baas is in plaats van andersom. Als je dat weet van jezelf, dan wordt het tijd er wat aan te doen.

lees verder

Er zijn natuurlijk verschillende manieren om daar wat aan te doen. Je kunt bijvoorbeeld vóór je motor gaan staan en tegen haar zeggen dat jij de baas bent maar ik denk dat ze dan toch doet waar ze zelf zin in heeft. Het ergste is dat je er geen zin meer in hebt en dat je de motor maar verkoopt.

Wat je ook kunt doen is “er aan werken”. Je kunt dat zelfstandig doen, maar dan is er niemand die tegen je zegt: “joh als je nu eens…….etc”

Ik heb er voor gekozen om met een klein groepje motorliefhebbers en een paar instructeurs op pad te gaan. Allemaal met verschillende motoren (ik was de enige met een “bankstel”) en verschillende rijstijlen, maar allemaal wisten ze van zichzelf dat er aan de rijstijl, de positie op de weg en het vertrouwen in de motor “gesleuteld”moest worden.

Ik ben via mijn Alpe d’Huzes collega Motard Bert Reijmerink in contact gekomen met MOTORTRAININGEN.COM. Samen met Eric de Haas en Lisette van Herk verzorgen zij een paar keer per jaar trainingen om de rijvaardigheid van motorrijders naar een (nog) hoger niveau te brengen. Hun motto: Vlot, Veilig en Verantwoord.

In het weekend van 1-4 september zijn we met 11 cursisten en Eric, Lisette en Bert afgereisd naar de Eifel waar we een 4 daagse berg- en bochtentraining hebben gehad.

Het goede van deze training is dat je persoonlijk begeleid wordt. De instructeur rijdt achter je, en met behulp van een “oortje” staat hij in contact met je en word je al rijdend gecoacht. Hoe je een rechtse, of linkse bocht moet nemen, hoe daarbij je positie op de weg is etc. Het leuke is dat daarbij ook videobeelden worden gemaakt van jouw “gedrag”op de weg (zelfs met een drone). Erg leerzaam om jezelf terug te zien en met de theorie in je achterhoofd te zien wat je allemaal goed en fout doet.

In 2 groepen reden we over de mooiste kronkelweggetje van de Eifel en delen van de Hünsruck. Natuurlijk werd er ook gezellig een “bakkie”gedaan onderweg en werd er af en toe (meestal bij de wissel van het “oortje”) gestopt om nog wat theorie bij te spijkeren.

Onder het genot van een welverdiende (alcoholische) versnapering werd in ons (erg goede) hotel ‘s-avonds de dag nog eens doorgenomen en de foto’s en video’s bekeken.

 

Ik wil géén reclame maken voor welk instituut dan ook maar de enthousiaste mensen (Eric, Lisette en Bert) van MOTORTRAININGEN.COM hebben er wel voor gezorgd dat ik met veel meer vertrouwen op mijn “bankstel” zit, dat ik met plezier iedere haarspeld, linkse of rechtse bocht neem, en dat “de fiets” onder mijn kont doet wat ik wil!! Natuurlijk gaan er nog heel wat kilometers onder het rubber door voordat al het “geleerde” volledig is “ingesleten”en “HET” een automatisme is geworden, dat “het beest” is getemd en doet wat ik wil.

Ik ga beslist volgend jaar weer met MOTORTRAININGEN.COM op pad!!!!! De data voor volgend jaar zijn: 4-7 mei, 25-28 mei, 7-10 sept, of 14-17 sept.

Peter van Holten

Mooie lijnen rijden

Al bij de eerste kennismaking met de groep op de P-plaats Berg-Autoweg bij Arnhem zat de sfeer er goed in en het beloofde toen al een gezellig weekend te worden. En gezellig is het geweest! Daarnaast ging het natuurlijk om de training zelf. Al vanaf het moment dat wij over de snelweg vertrokken richting het Moeselgebied,  heb ik de tips en tricks over snelwegrijden als heel prettig en leerzaam ervaren. “Kort” op elkaar met z’n tweeën als één blok acteren is in het begin vermoeiend. Tijdens de terugreis heb ik dit met mijn buddy weer geoefend. Dat beviel mij ontzettend goed.

“Knallen” met Richard

Op vrijdag 14 sept 2018 verzamelden wij bij een pompstation nabij Arnhem, daar ontmoetten wij Erik, Lisette en Bert waar we het weekend in de Eiffel instructie van krijgen. Samen met nog een aantal andere motorrijders reden we naar een pompstation in Duitsland waar we nog een groep Goldwing rijders zouden oppikken. Om daarna gezamenlijk naar het Hotel in Brodenbach te rijden. De grote groep motorrijders werd in twee groepen verdeeld, min of meer de snellere motoren en de grote zware machines apart in een groep. Voor het rijden werd er al uitgelegd hoe je twee aan twee kort op elkaar over de snelweg moest rijden dit kost enige concentratie maar als je het eenmaal door hebt gaat dit prima, zelfs met hogere snelheid.

Eenmaal van de snelweg af kregen we tijdens een tussenstop een bijzonder goede uitleg over hoe je in bochten moet kijken en sturen. Daarna begon de pret, mooie wegen en diverse soorten bochten voordat wij bij het hotel waren. Wij hadden zelfs een onervaren motorrijder (5 maanden zijn rijbewijs) erbij waarbij het opviel dat deze meteen het bochtjes rijden al aardig opnam.

lees verder

Ikzelf deed de training voor de tweede keer, dit keer met mijn vrouw als duo achterop.
Eenmaal in hotel was het onder het genot van een biertje de dag na-bespreken en foto’s en filmpjes bekijken, daarna douchen en eten, en uiteindelijk een gezellige avond met alle motorrijders te samen en natuurlijk niet te laat naar bed want de volgende dag was het weer vroeg op.

De volgende morgen op tijd aan het ontbijt en daarna een uitleg over hoe de dag er uit zou zien. Vlot weer op de motor en rijden. Schitterend mooie wegen, nog mooiere bochten en regelmatig een gedetailleerde uitleg en af en toe voorop rijden waarbij de instructeur (in onze groep Eric) tegen je praat middels een oortje in je helm. Dit zorgt ervoor dat je steeds beter gaat rijden, en er daardoor ook steeds meer schik in het rijden krijgt. Vertrouw op je banden en vooral buiten…buiten…buiten… zorgt ervoor dat je technisch steeds beter gaat rijden en daardoor uiteindelijk ook steeds makkelijker en sneller door de bochten gaat.

Ook onze minder ervaren bestuurders heb ik dit weekend enorm zien groeien, per dag zag je de kwaliteit van het rijden verbeteren. Natuurlijk aan het einde van de dag weer af-bieren en foto’s en filmpjes kijken. Na de maaltijd weer een gezellige avond.

Op zondag nogmaals een keer Bruttig Fankel gereden (voor degene die niet eerder in de Eiffel is geweest dit is een ontzettend mooie berg om over te rijden met bijzonder mooi asfalt en mooie bochten) omdat de dag ervoor de drone opnames niet waren gelukt, soms laat de techniek of elektronica ons wel eens in de steek. Voor mij was dit prima, ik vind dit een van de heerlijkste routes om te rijden…. nou ja rijden… ik mag graag een beetje “knallen”.

Daarna diverse bergen en bochtjes gereden en weer veel geleerd. Tot en met zo langzaam mogelijk rijden aan toe, probeer dat maar eens met Goldwing!
Voor alle dagen geldt, lekker rijden, lekkere lunches, veel informatie en vooral genieten.
Voor je het door hebt is het maandag morgen en maak je jezelf alweer op om via diverse schitterende wegen en heel veel bochten richting huis te rijden.
Ik ben dit weekend onder de indruk geraakt van hoe een Goldwing kan sturen waarbij het opviel dat er zelfs een werd bestuurd door een niet zo’n grote dame die de voetzolen onder de motorlaarzen dikker had laten maken om makkelijker bij de grond te kunnen en hoe iemand nagenoeg zonder motorervaring behoorlijk goed sturend met de snelle groep mee kon komen.

Mijn vrouw en ik hebben een heerlijk weekend achter de rug en ik heb weer een hoop op-gestoken. Lisette bedankt voor de goede zorgen en de mooie foto’s, Erik bedankt voor je meer dan uitstekende uitleg, en Bert… als ik de volgende keer weer mee ga en nog in het bezit ben van de GTR1400 dan heb je nog een rit tegoed!

Diana en Richard
Kawasaki GTR1400

(P.s. in mijn bescheiden optiek zou dit soort trainingen een vast onderdeel voor het behalen van een motorrijbewijs moeten zijn)

Blije Duopassagier

De duopassagier

Volgend jaar 2x

Ongeveer een week voor vertrek las ik een kort bericht op FB over een vrijgekomen plek voor een weekend bochtentraining in de Eifel. Ik besloot te bellen naar het getoonde nummer en kreeg Eric aan de lijn. Het was me al snel duidelijk, ik wilde mee. Even thuis gecheckt, en me opgegeven. Geen seconde spijt, sterker nog: ik ga ook volgend jaar 2x mee!

Al vanaf het verzamelpunt, vrijdagmorgenvroeg kregen we na een korte kennismaking duidelijke instructies over snelweg rijden.

lees verder

Bij de 1e stop werden onze prestaties al besproken, en zoals dat het hele weekend zou blijken te zijn, gebeurde dat op een positieve, stimulerende en inspirerende manier. Het feit dat de groep voor een flink deel uit rijders bestond die al vaker mee op training waren geweest, bewijst dat de sfeer en de lessen uitstekend zijn, en ook alles er-om-heen is in prima handen het hele weekend.

Als nieuwkomer voelde ik me welkom in de groep en zorgden Eric, Bert en Lisette er voor dat het ons allen aan niks ontbrak. Alles klopte; hotel, routes, lunch en diner, maar bovenal de trainingen, die bovendien echt op maat voor iedereen waren. Ongeacht je type motor, je ervaring en je durf, iedereen kan mee en voor iedereen is er een hoop te leren en te verbeteren. Kijken, rijlijnen, rempunt, gedrag en theorie, alles komt aan bod. Persoonlijke aandacht, directe feedback en leading by example maken deze trainingen uniek.

Ik kijk ernaar uit ook volgend jaar mijn techniek verder bij te schaven, want ook als je al 27 jaar motorrijdt kun je in een weekend met Eric, Bert en Lisette hele grote stappen voorwaarts maken, en daar profiteer je elke keer dat je op de motor stapt opnieuw van!

Tot de volgende!

De blije Duopassagier

Hierbij een verslag van een duo passagier.

Met mijn man zijn we in april dit jaar naar het Sauerland geweest…om wat bochten te rijden. Dat ging best goed .. alhoewel het weer niet echt meewerkte .. veel natte sneeuw. Maar al met al heeft Ruud wel wat bochten kunnen maken. Als duo passagier vond ik het af en toe doodeng omdat Ruud soms niet goed uit kwam bij een bocht of dat het vrij houterig ging. 

In mei dit jaar heeft Ruud samen met Frans de cursus gevolgd bij Motrotrainingen.com. Hier was ik niet bij maar Ruud kwam reuze enthousiast thuis. Het ging goed en hij was erg vooruit gegaan (aldus zijn eigen woorden). Jaja.. dat kun je wel zeggen .. eerst zien dan geloven. 

lees verder

Dus in Oktober zijn Ruud en ik met Frans (die ook mee heeft gedaan met de cursus) en Nel naar de Eifel gereden. Daar hebben we fantastische routes gereden met mooie haarspeldbochten. Ruud kwam er al snel achter dat hij met mij achterop wel eerder de bocht moest aanremmen (minpuntje) maar omdat ik redelijk snel vooruit kon kijken of de weg vrij was, kon Ruud de bocht al eerder inzetten op de ideale lijn (pluspuntje). Niet elke bocht hoeft een 10 te zijn (tip van Eric, de instructeur)

Ik zat achterop en als er goed overzicht en ruimte was ging hij..hup..de motor naar de linkerweghelft en dan keurig de motor via de
buitenkant naar rechts laten vallen en vloeiend de bocht door. Hij hoorde Eric nog in zijn oor roepen…GAS GAS GAS! (Zoals Eric ook deed in de filmpjes die Ruud we achteraf van de organisatie hadden gekregen).

 

Mijn conclusie is dus dat Ruud veel soepeler door de bochten gaat dan in april en ik dus ook veel relaxter achterop zit. Dus Motortrainingen.com: jullie mogen trots zijn op de cursisten en Ruud en Frans we komen graag volgend jaar bij je terug om nog meer puntjes op de i te zetten.

Namens een blije duo passagier…bedankt!